Wędrówką życie jest człowieka

Edward Stachura

Podróż jako metafora egzystencji, ale także zmiany, rozwoju, dążenia, przemijania – o motyw podróży jest ugruntowany w kulturze bardzo mocno. Podejmowany raz po raz przez filozofów, pisarzy i kaznodziejów. Być może dlatego, że jest tak bardzo ludzki. Zwierzęta migrują z konkretnego powodu: poszukiwania pokarmu, partnerów, lepszych warunków do wychowania młodych. Wydaje się, że tylko człowiek potrafi przemieszczać się bez konkretnego celu, dla samej przyjemności podróżowania. Oczywiście podróżnicy wspominają o rozwoju wewnętrznym, ale jest to raczej efekt uboczny, niż cel (w odróżnieniu od pielgrzymki). Ponieważ tutaj celem jest samo podróżowanie.

Krystyna Dubińska podróżuje od wielu lat. Są to wyprawy daleki i bliskie, długie i jednodniowe, samotne i w większej kompanii. Kolekcjonuje wrażenia, myśli oraz – obrazy odwiedzanych miejsc, gdyż wszędzie towarzyszy jej aparat fotograficzny. W natłoku widoków i lawinie migawkowych spojrzeń Dubińska potrafi wychwycić rytm, jakim pulsuje dane miejsce. Zatrzymuje na zdjęciach motywy charakterystyczne, lecz nieoczywiste, ważne, lecz niebanalne. Jej kadry są silne, nigdy jednak nie bywają przerysowane. W lekki, momentami narracyjny sposób prowadzi nas swoimi własnymi ścieżkami odkrywania zastanych miejsc. Spotykamy na nich kręte uliczki, wielkie zamczyska, a obok nich przedziwne przedmioty na bazarze, oryginalną lampę rozświetlającą wielkomiejski zaułek, prosty kamienny świecznik w starej gotyckiej kaplicy. Każde z tych zdjęć niesie własną opowieść. Bez komentarza autorki nie jesteśmy w stanie zgłębić jej całkowicie, a jednocześnie pociąga nas owa tajemniczość i niedopowiedzenie. Dubuńska świetnie oddaje zastany świat, równocześnie kreując własny. Jej wrażliwość idzie w parze z dbałością o estetykę kadru. Indywidualne spojrzenie jest nienachalne i zapraszające widza do wspólnej wędrówki.

Na prezentowanej w „Galerii na Drugim Piętrze” ekspozycji zmieściło się zaledwie kilkanaście fotografii. Jestem jednak przekonana, że to dopiero początek indywidualnych wystaw Krystyny Dubińskiej. Ponieważ w fotografii, tak jak w podróżowaniu, wszystko zaczyna się od pierwszego kroku.

kuratorka wystawy: Małgorzata Malinowska-Klimek

Krystyna Dubińska

Mieszkanka Sosnowca, obecnie na emeryturze. Miłośniczka przyrody, górskich wedrówek, ciekawego pejzażu, podróży bliskich i dalekich, podczas których odkrywa nowe miejsca i wzbogaca swoje wnętrze. Od czasu przejścia na emeryturę jej życie wypełnia również fotografia, którą interesuje się od dawna. Swoje prace wystawiała w kilkunastu wystawach zbiorowych. Cały czas poszukuje swojej indywidualnej formy przekazu. Zgadza się z twierdzeniem Neila Leifera: „Czasami najtrudniej jest zrobić najprostsze zdjęcie”.

Należy do:

- Sekcji Fotografii Miejskiego Klubu im. Jana Kiepury w Sosnowcu. (2018)

- Stowarzyszenia Miłośników Fotografii w Sosnowcu (2020)

- Komisja Fotografii Krajoznawczej przy PTTK Chorzów (2023)